QISO JACAYL OO DHAB AH (iska key ilow)
Qeybtii 4-aad
……………Waxaan Weydiiyay, “Sidee ayaad ku indho beeshay, goorma ayaadse indho beeshay”. Runtii jawaabta su’aashaas aad ayay ugu adkaatay Istar inay si fudud uga jawaabto, anna wax aan filayay bay aheed’e, lama aanan yaabin waxaan siiyay fursad ay ku hadasho, cabaarna waan u aamusay. Markii ay waxooga aamusneyd ayay ayada oo madax luxeysa, diidmana muujineysa igu tiri “..iih…maya Xamza, waan ku baryaaa sheekadaas inaan guda galo ma rabo ee iga dhaaf…waa qiso xanuun badan runtii”, kama aanan yeelin’e “inaad ii sheegto mooyaan’e gow iyo gash ma leh”, baan ku iri. Dood dheer kadib waxaan ku qasbay inay sheekadaasi ii guda gasho, iyadana waxoogaa way I qadarineysay’e, way iga ogolaatay. Intaa kadib, ayaan inta fadhiga qaabeestay, labada sacabna labadeyda dhaban ku qabsaday, aniga oo isku diyaarinaya dhageysiga Sheekadeeda, markaasaan ku iri “haye ii bilow hee…”, inta ay “ok” iguu hadal gaabisay ayay sheekadii daaha ka rogtay, ayada oo ku bilaabeysa… “…Aabahay waxa uu hooyadey guursaday, isaga oo aan waxba heysan, laakiin aad u niyad wanaagsan, hooyo iyo Aabe, waxa ay isku guursadeen Jaceyl, si kastaba aniga ayaa nasiib u yeeshay inaan noqdo mirihii ugu horeeyay ee Jaceylkooda ka dhashay, inkasta oo laba kale ay iga daba mareen, markii aan dhashayba Aabe Jaamac Dheere, dhaqaatiir ayaa uga digay in indhaheyga aysan wanaagsaneyn, laakiin digniintaasi Aabe waa uu iska dhego mariyay, wuuna fududeystay. Si kastab markii aan noqday lix jir, ayaan la igu arkay indho xanuun, subaxii markaan kacayo, waxaan soo toosi jiray indhaheyga oo isku dhegan, mana aysan kala fuqeyn ilaa biyo la ii kululeeyo, oo la igaga meero, cad ceeda iyo iftiinkaba waa ay I dhibi jireen, oo maanan u adkeysan karin, indhaheyga waxa ay u guduudnaayeen sida suugada oo kale. Marxaladdaasi waxaan ku sugnaa ilaa aan ka gaaro 12 jir, intaana Aabahay waa uu iga fekeri jiray, sii uu maalin un u arko indhaheyga oo caafimaad qaba, balse awood dhaqaale, ayaa dadaaladiisa oo dhan xanibay..een..een”. Markii ay intaasi hadal ii marineysay ayaa mar qura indhaheedu ay ilin kasoo hoobatay, oohin ayayna afka furatay, xaaladdaas anigaba way I saameysay oo waan la ilmeeyay, balse intaan safaleeti jeebka kala baxay ayaan ilintii ka tiray. Waxaa aad ii farxad geliyay in markan aysan gacanteeda iska qaban. Intaa kadib ayaan ku iri “Istar caloosha xir..waa laga gudbaa waxan’e..ee ii wad sheekada”, “waa yahay” inta ay tiri, ayay halkeedii kasii amba qaaday, ayad oo dhaheysa.. “..markii aan 12 sano gaaray, ayaan bilaabay inaan habeenkii wixii ka bilowda salaada maqrib kadib aan araga lumiyo, xaaladdaas ayaan ku sugnaa ilaa aan ka gaaro 15 jirkeygii, markaasi oo ugu dambeyn aan arag oo dhan waayay, xitaaa maalintii, waxaanse ku faraxsanahay markii aan saas noqonayay ay kusoo beegantay dhowr bil un kadib markii aan dhameeyay dugsiga sare, taas aabahay wuu u adkeysan waayay, hadii muddo hal sano ah, aan sidaaa ku joogay ayaa 16 jirkeyga, waxa uu aabe raadiyay dhaqaatiir, laakiin waxaa loo sheegay inuu jiro hal dhaqtar oo sanadkii mar yimaada oo nooca qaliin ee aan u baahanahay kaligiis un taqasus ku heesta, qarash badanna raba, markaa kadib aabahay waxa uu go’aan ku gaaray inuu iibiyo gurigan aan leenahay, sii qarashka qaliinka uu ugu bixiyo, balse nasiib darro, markiii uu go’aankaasi gaaray kadib, ayaa waxaa qabtay xanuun deg deg ah, kaasi oo uu u geeriyooday, ana sidaas baan ilaa iyo hadda oo aan 21 jir ah ku indho la ahay”. Markii ay sheekada ii dhameysay, ayaan inta labada dhaban sacabadii ka qaaday ku iri “…ha ka baqin, waa ballan inaan howshii uu aabe qabyada ugu tagay aan dhameystiro..ee niyadad kheyr u sheeg”, “waad mahadsan tahay” ayay iyana iguu hadal gaabisay. Kadib waxaan iska galnay sheekooyin guud oo caadi ah, ilaan aan waqti kale ka ballano, oo aan is macsalaameyno. Habeenkaas aniga oo qalbigeyga murugo ay buux dhaafisay ayaan gurigeyga dib ugu soo laabtay, markii aan aqalka dib ugu soo noqday, ayaan Hooyo, oo markaa deerka ku fiidsaneysay salaamay, waxayna ii sheegtay in qof uu ii yimid, “waayo qofka ii yimid Hooyo” ayaan ku iri.. “Waa gabadhii Hani ahayd ee adeer dhalay, oo aad isla shaqeysaan, alaab ayay kuu dhaaftay oo aan miiska kuu saaray” ayay iyana iigu jawaabtay. Durbadiiba waan gartay inay tahay gabadha uu dhalay agaasimahaa Wasaarada Boostada iyo Isgaarsiinta ee aan ka shaqeynayay,ahna adeerkey aabahay la dhashay, waa gabar muuqaal wanaagsan, iskana qurxoon, laakiin illaah uu ku ibtileeyay kibir iyo isla weyni baas, ka faaleenteeda ayaan waxba ku dheeraan’e, qolkii ayaan galay, markii aan dharka iyo kabaha iska dhigay, ayaan eegay miiska, si aan u arko alaabta ay gabdha ii dhaaftay, Baqshad, ayaa dul saarneyd, inta aan soo qabtay, ayaan sariirteeda tul tagay waan furay si aan u aqriyo, waxaana ay u qorneyd sidan…..………………………….
La soco qaybta dambe insha Allah siina SHARE garee oo la wadaag asxaabtaada Tan xigta intaan ku kulmi doono waxaan idinka tagayaa sidaas iyo Ammana Aallah.
